Jadwiga Tyrankiewicz

Urodziła się 21 listopada 1923 r. w Wągrowcu, zmarła 14 grudnia 1997 r. w Bydgoszczy. Poetka. Jej życie od 1926 r., z wyjątkiem czasu II wojny św. związane było z naszym miastem. W przedwojennej Bydgoszczy zdążyła ukończyć trzy klasy w prywatnym gimnazjum (Żeńskie Gimnazjum im. Marii Skłodowskiej-Curie), a „małą maturę” zrobiła już na tajnych kompletach w Lublinie. Tam również ukończyła Specjalną Szkołę Handlową im. A. Arciszewskiej. W kwietniu 1945 r. wróciła do Bydgoszczy. Studiowała polonistykę na UMK w Toruniu. Po studiach pracowała m.in. jako nauczyciel języka polskiego w Technikum Łączności w Bydgoszczy. Po roku 1963 przeszła na rentę, z powodu słabego zdrowia. Poświęciła się  całkowicie poezji. Debiutowała w 1963 roku, wierszem „Mój dom”, który ukazał się Ilustrowanym Kurierze Pomorskim. Wydała tomiki : Po drugiej stronie słowa, 1967.; Bieg, 1969.; Głos z ziemi, 1969., Na najbliższej drodze, 1973.; Na cały dzień, 1975., Obraz, 1979., Nad głowami z popiołu: mojemu miastu, 1985., Podróże: wybór wierszy, 1987., Ślady, 1992., Otwieranie ścian, 1993., Światło i cienie, 1994., Pośmiertnie ukazały się: Dla wspólnych ogrodów, 1998.; Podchodzenie słów: wiersze wybrane 1963-1997, 2006. Od 1970 r. członkini Związku Literatów Polskich w latach 1970-1983.