Spotkanie poetyckie z Małgorzatą Grajewską pt. „Najbezpieczniej zamknąć oczy”

Dlaczego poezja, czyli cztery strony świata

dar

Twórczość poetycką traktuję jako niewątpliwą łaskę i z tego powodu, pisanie wierszy łączę z przeżyciem, przypominającym stan umysłu skoczka, który balansuje na linie rozwieszonej miedzy rzeczywistością a światem metafizycznym, miedzy świadomością a ulotnością. Jest dlatego poezja, sztuką odzwierciedlającą to, co duchowe i nieuchwytne. Zdarza się, że podczas tworzenia odczuwam coś w rodzaju uniesienia, doświadczam czegoś, co jest większe niż ja sama.

oczyszczenie

Pisanie wierszy to szukanie nieoczywistych środków językowych dla nazwania przeżyć i doświadczeń powszechnych, bo towarzyszących człowiekowi od zarania ludzkości, takich jak np.: miłość, cierpienie i śmierć. Zgadzam się z tezą, że poezja, czy w fazie jej powstawania, czy odbioru, daje możliwość przeżycia katharsis. Dzięki niej znajdują ujście trudne emocje i napięcia.

frajda

Podczas aktu twórczego szczególnie satysfakcjonujące jest dla mnie wydobywanie skojarzeń, które w sposób oryginalny, czasem zaskakujący opisują i tłumaczą świat. Bliski jest mi surrealizm, który otwiera, także przed odbiorcą, nieograniczone możliwości wyobrażeniowe. Oczywistość przeistaczam w nieoczywistość. To inspirująca i fascynująca zabawa.

kreacja z siebie 

Inicjacja poetycka to wchodzenie w relację z samym sobą, podejmowanie wewnętrznego dialogu, to pole walki indywidualnej, lecz przede wszystkim to kontemplacja własna. Moje wiersze to poezja konfesyjna, w której znajdują wyraz osobiste przeżycia, doznania i refleksje. Liryczny świat tworzę mieszając zwierzenia autentyczne z wykreowanymi, jednocześnie zacierając granicę między „ja” autora a „ja” lirycznym, o czym szanowny odbiorca poezji winien zawsze pamiętać.

Małgorzata Grajewska