czwartek, 19 lipca 2007, godz.18
- Otwarcie wystawy malarstwa Krzysztfa Kuncy
pt. Ze wspólnego wnętrza – dobrze widziani – część I

 Krzysztof Kunca w fotografii Krzysztofa Nowaczyka

Sportretowani: Wojciech Banach, Aurelia Borucka-Nowicka, Roman Brzeziński, Ryszard Czajkowski, Bogdan Dąbrowski, Anna Drejas, Kazimierz Drejas, Anna Dufrat, Leszek Goldyszewicz, Urszula Guźlecka, Krzysztof Grzechowiak, Justyna Jułga, Jarosław Jakubowski, Witold Jurkiewicz, Jan Kaja, ks. Franciszek Kamecki, Grzegorz Kargól, Krzysztof Kunca, Robert Mielhorski, Tomasz Młyński, Alicja Mozga, Wojciech Nadratowski, Marek Noniewicz, Marian Olszewski, Waldemar Pasiński, Zdzisław Pruss, Jerzy Riegel, Marcin Sauter, Piotr Siemaszko, Aleksandra Simińska, Jacek Soliński, Magdalena Solińska, Ewa Szymborska, Krzysztof Szymoniak, Jan Wach, Stanisław Wasilewski, Ryszard Wietecki i Jerzy Zegarliński.

Image
Krzysztof Kunca, Autoportret – arlekin z szachami, olej na płótnie, 60,5×84,5 cm, 2006


Twórczość Krzysztofa Kuncy jest emocjonalna. Żywiołowość określa tu stosunek malarza do rzeczywistości, a wnikliwość, z jaką autor obserwuje otoczenie, dowodzi estetycznej wrażliwości. Artysta działa pod wrażeniem chwili, mocno przeżywa kontakt z naturą, która jest dla niego stałym punktem odniesienia. Światło i kolor są dla Kuncy ważnymi impulsami, właśnie te elementy stanowią o sile działania kompozycji. Charakterystyczny rysunek, poddany lekkiej deformacji, wzmaga jeszcze ekspresję wyrazu.
Prezentowany na wystawie zbiór konterfektów zatytułowany „Ze wspólnego wnętrza – dobrze widziani” jest cyklem obrazów poświęconych osobom skupionym wokół Galerii Autorskiej. Portretowani to zarówno twórcy: malarze, fotograficy, poeci, graficy, pisarze, aktorzy, jak i uczestnicy wystaw i spotkań. Artyści i goście – wszyscy współtworzą specyficzne środowisko zebrane w miejscu towarzyskich rozważań. Każda z uczestniczących osób, zachowując swoją odrębność, jest również cząstką organizmu; różnorodność spotykających się poglądów, spojrzeń i opinii stanowi tu cenny kapitał. Przenikające się obecności tworzą i wypełniają przestrzeń wspólnego rozumienia.
Krzysztof Kunca portretując tych, z którymi spotyka się w Galerii Autorskiej, ocalił swoje wrażenia o osobach i dał impuls do refleksji o czasie dla nas ważnym.


Jacek Soliński


Cykl portretowy Krzysztofa Kuncy to 37 prac prezentujących osoby, które od lat związane są z Galerią Autorską Jacka Solińskiego i Jana Kaji, a jednocześnie aktywnie współuczestniczą w życiu kulturalnym Bydgoszczy. Portrety powstawały „na gorąco” w trakcie godzinnych mniej więcej sesji i noszą w sobie specyficzny ślad szybkiej malarskiej notacji. Mimo że autor dystansuje się od wszelkich estetycznych kwalifikacji i przyznaje, że o charakterze prac zadecydowały raczej względy obiektywne (powierzchowność modela, oświetlenie pracowni), wartości formalne obrazów: mocna, żywa kolorystyka, wyraziste kontrasty, dynamika i napięcia linii, uproszczenia i deformacje,  wszystko to zbliża cykl Kuncy do tradycji ekspresjonistycznej czy fowistycznej, bo i u bydgoskiego malarza forma jest przede wszystkim nośnikiem emocji, a przy tym szczerym i autentycznym świadectwem malarskiego widzenia i odczuwania rzeczywistości. Ale prezentowany tu zbiór ma wartość nie tylko z uwagi na jego jakości plastyczne i nie tylko jako przedstawienie indywidualnych osobowości; jest to bowiem również zbiorowy portret pewnej duchowej wspólnoty, zgrupowanej wokół wspólnych myśli i wartości, świadectwo miejsca i czasu, w których przyszło jej żyć i pracować.

Piotr Siemaszko