Edward Woyniłłowicz

Urodzony w 1847 r. w Ślepiance Wielkiej pod Mińskiem (Białoruś), zm. 1928 w Bydgoszczy. Ze strony matki – potomek Wańkowiczów i Moniuszków, ze strony ojca potomek rodu, którego dokonania H. Sienkiewicz wykorzystał w Trylogii. Właściciel majątków Sawicze i Puzów niedaleko Nieświeża. Prezes Mińskiego Towarzystwa Rolniczego i Koła Polskiego w Radzie Państwa w Rosji. Założyciel wielu instytucji ważnych dla rozwoju regionu, hojny darczyńca. Kiedy traktat ryski w 1921 r. sprowadził go do Bydgoszczy, na Kresach zostało największe dzieło jego życia – kościół w Mińsku p.w. Św. Św. Symeona i Heleny. W Bydgoszczy napisał książkę Wspomnienia 1847–1928. Tu był prezesem Związku Polaków z Kresów Wschodnich. W czerwcu 2006 prochy Woyniłłowicza przeniesione zostały z cmentarza Starofarnego do stolicy Białorusi Mińska. Dwa lata później, w Bydgoszczy w 80. rocznicę jego śmierci otwarto wystawę „Cierń Kresowy”. Zaprezentowano ją w Galerii Autorskiej, kilka metrów od kamienicy przy ul. Cieszkowskiego 9, gdzie w latach dwudziestych XX w. działała dobrze Woyniłłowiczowi znana Kuchnia Kresowa.