Spotkanie poetyckie i otwarcie wystawy fotografii Magdaleny Jóźwiak pt. „Łąka gada”

,,Śledząc od lat fotograficzną i poetycką twórczość Magdaleny Jóźwiak, mogę z przekonaniem stwierdzić, że w jej pracach widać niebywały zmysł obserwacji i ogromną wrażliwość, a ta jest przestrzenią, w której rodzi się sztuka. Delikatna struktura postrzegania świata zmienia życie w obserwację, penetrację jego jasnych, szarych i ciemnych stron. Autorkę cechuje swoboda poruszania się w czasie i własnej przestrzeni twórczej skoncentrowanej wokół obrazu i słowa.

Posługując się aparatem fotograficznym i słowem tworzy zapis emocji i wrażeń wywołanych przez obserwację natury, która jest dla niej głównym źródłem inspiracji. Fotografie M. Jóźwiak nie noszą śladów komplikacji czy technicznych zabiegów możliwych dziś dzięki narzędziom graficznym komputera. Te prace są gotowe do prezentacji albumowej bądź wystawowej w swojej surowej formie. To wycięte z obserwowanej rzeczywistości kadry barwnej rejestracji malarskiego wręcz zauroczenia o impresjonistycznym rodowodzie. Można śmiało powiedzieć, że autorka prac znalazła swój styl i świetnie nim operuje.

Pobrzmiewa w tych pracach fortepian Chopina. Odnajdziemy ślady jego muzyki pośród jaskrawości maków, strzelistości traw czy rozmycia chmur w odległych planach. Tym nagłym spojrzeniom chwytającym chwilę towarzyszą oczywiście emocje, które autorce udaje się skutecznie utrwalać zarówno obrazem, jak i słowem. Jak podkreśla fotografuje ,,w zróżnicowanych warunkach atmosferycznych i o różnych porach doby”. Ważne są dla niej ,,światło, gra ostrością i eksponowanie różnych planów, kompozycja, wykorzystanie koloru, plamy i linii”. Nie aranżuje, nie umawia się ze zdarzeniem, przedmiotem, porą roku, słońcem czy deszczem... W poezji często stosuje spokojną i oszczędną formę, a jej wiersze przypominają o świecie pierwotnej wrażliwości. Ma dar poetyckiego opisywania tego co widzi, nagłych odczuć czy spostrzeżeń. Jak sama mówi: ,,przy pomocy kilku słów można namalować obraz.” Widać to np. w wierszach ,,łąka gada”, ,,łąka” czy w wierszu bez tytułu:

łąka gada

fioletowo
żółto
biało

łąka

wiatr skłania
kwitnące głowy

***

czerwona plama maka
punkt
pośród morza zieleni

Można stwierdzić, że słowa i obrazy nawzajem się tu uzupełniają." 

Dariusz Grożyński

Załączone prace Magdaleny Jóźwiak pochodzą z cyklu fotograficznego pt. „Łąką malowane”